De leeuwenrots
Door: Therese
Blijf op de hoogte en volg Therese
18 Maart 2014 | Sri Lanka, Polonnaruwa
Maandag 17 maart. Ons boefje Rafael is jarig en het is jammer dat we er niet bij kunnen zijn maar dat maken we goed.
Om 8 uur vertrokken we richting Sigiriya; de leeuwenrots gaan we beklimmen. Het zijn 1202 treden naar boven. De rots is 200 meter hoog en het 8e wereldwonder. Boven op de rots heeft ooit het paleis vd koning gestaan, nu een ruine maar prachtig uitzicht. De koning was bang vermoord te worden door zijn halfbroer en daarom heeft hij een paleis op de rots laten bouwen met beneden een breed kanaal en gevaarlijk krokodillen. Binnen de muren heeft hij een grote tuin aangelegd met grote basins om nooit water tekort te hebben. Hij werd dag en nacht bewaakt en niemand kwam binnen de paleismuren. Na 7 jaar pleegde hij zelfmoord.
Het verhaal is dat de eerste koning 1500 jaar geleden hier regeerde. Hij had 2 zonen, eentje van een buitenvrouw en de jongste vd koningin. Ze volgden beiden een opleiding in India. De oudste had zich gespecialiseerd in fresco's schilderen. Op zijn 18e kwam hij terug en zijn moeder vond dat hij zijn vader moest vragen om hem koning te maken. Deze zei dat de kroon naar de echte prins ging. Ze kregen zo'n ruzie dat de oudste (buitenechtelijke) zoon zijn vader vermoordde. Hij moest vluchten en verbleef oa in kloosters. Hij besloot toen dat hij een paleis boven op de rots zou bouwen zodat zijn broer hem niet kon vermoorden.
Na 7 jaar pleegde hij zelfmoord!!
We rijden op de (2 baans ) A9 met een snelheid van gemiddeld 40 km p/uur. Wij komen langs bergen waarvan sommige toppen in de wolken zijn. We zien ook boomhutten langs de weg. De mensen slapen daar voor hun veiligheid omdat de olifanten in de nachten ongeveer 5 tot 10 km lopen om te eten en te drinken. Ze slapen maar 2 uur op de dag en kunnen 20 à 25 km hard rennen.
De luchtvochtigheid is vandaag 85% en er is weinig wind. Erg warm en drukkend en dan straks nog 200 meter de rots op!!!
Rond 11 uur zijn we dan bij de leeuwenrots. We stappen voor de poort uit en zien al meteen het krokodillengebied. Er schijnen nog krokodillen in te zijn maar we hebben ze niet gezien. Er komen zeker 10 jonge mannen op ons af die ons overal mee willen helpen. Daar zijn we vantevoren voor gewaarschuwd. Geen hulp accepteren want de rekening krijg je na afloop. Ze proberen zo wat geld te verdienen, maar wat zijn ze opdringerig. Ze pakken zelfs je arm vast en als je je arm terug trekt en "no no" zegt kijken ze boos maar ze hebben allemaal een bord voor hun kop want ze blijven ons achtervolgen en lastig vallen tot bijna het eerste plateau, dat ongeveer op de helft ligt. Al eerder hebben 2 van ons afgehaakt. Everdine heeft heel erg hoogtevrees en durfde absoluut niet verder toen we over een brug liepen boven de afgrond. Marga is bij haar gebleven omdat ze het toch wel erg zwaar vond. Na de hangbrug gingen we langs een wenteltrap omhoog waar we in een rots fresco's vd de koning konden bewonderen. Ze zijn verrassend mooi gebleven.
Na de fresco's weer terug via een andere wenteltrap langs de spiegelmuur. Mooie muur maar en spiegel was het niet. Nog enkele trappen beklommen tot het leeuwenplateau. De gids bleef daar achter en ik kon mijn tas met drinkwater bij hem achterlaten gelukkig. Het was zo broeierig en het water werd steeds zwaarder. Gerard ging ook mee naar boven ondanks zijn hoogtevrees, maar het waren trappen met leuningen. Boven hadden we echt een prachtig uitzicht. Midden in het oerwoud zag je in de verte een enorme boeda en een stupa uitsteken.
Ook daar boven had de koning basins met water laten maken. Heel veel foto's gemaakt (natuurlijk) voor we de afdaling begonnen. Dit is voor Gerard lastiger maar met 2 handen aan de leuningen ging het voetje voor voetje, een hele file mensen achter hem. Op het leeuwenplateau applaudiseerden ze voor hem.
Nadat iedereen weer terug was verder naar beneden. Beetje lastig want er zijn geen leuningen en de treden af en toe weggezakt. Daar stonden ons andere lastige mensen op te wachten. Mensen die ons van alles wilden verkopen.
Overal op het terrein maar ook daarbuiten zag je termieten-hopen. Helemaal om of tegen een boom en soms behoorlijk hoog. Na ongeveer 2 1/2 uur waren we bij de bus terug en zijn we gaan lunchen. Daar heb ik nog even geprobeerd Rafael te bellen maar die was helaas naar de opvang, wat hij overigens heel erg leuk vindt en het is goed voor zijn taal.
Na de lunch (14.30) richting Polonnaruwa., weinig kilometers maar ongeveer 2 uur rijden. Onderweg zijn we nog bij een Batikfabriek gestopt. We kregen een demonstratie hoe het gemaakt werd en konden daarna wat kopen, van zakdoekjes tot hele broekpakken. Het was wel mooi maar zoiets draag je nooit dus we hebben niets gekocht.
We reden ook langs een hele mooie boeda langs de weg en stopten daar om foto's te maken.
Half vijf reden we Polonnaruwa binnen. We sloegen een zandweggetje in en kwamen langs een heel groot stuwmeer van 985 ha, 12 km lang en 15 meter diep. Aan dat stuwmeer lag ons hotel Village. Het waren blokken van 4 kamers, net huisjes. Na de luxe van gisteren was dit wel een tegenvaller. Matrassen met veren, overal schimmel in de badkamer, geen koelkast (gelukkig wel airco) en het was simpel en smerig. Beddegoed was wel schoon gelukkig.
Na het eten hebben we nog met een paar anderen nagepraat en Gerard heeft weer een biertje genomen om op Rafael te proosten. Was erg gezellig.
Om 8 uur vertrokken we richting Sigiriya; de leeuwenrots gaan we beklimmen. Het zijn 1202 treden naar boven. De rots is 200 meter hoog en het 8e wereldwonder. Boven op de rots heeft ooit het paleis vd koning gestaan, nu een ruine maar prachtig uitzicht. De koning was bang vermoord te worden door zijn halfbroer en daarom heeft hij een paleis op de rots laten bouwen met beneden een breed kanaal en gevaarlijk krokodillen. Binnen de muren heeft hij een grote tuin aangelegd met grote basins om nooit water tekort te hebben. Hij werd dag en nacht bewaakt en niemand kwam binnen de paleismuren. Na 7 jaar pleegde hij zelfmoord.
Het verhaal is dat de eerste koning 1500 jaar geleden hier regeerde. Hij had 2 zonen, eentje van een buitenvrouw en de jongste vd koningin. Ze volgden beiden een opleiding in India. De oudste had zich gespecialiseerd in fresco's schilderen. Op zijn 18e kwam hij terug en zijn moeder vond dat hij zijn vader moest vragen om hem koning te maken. Deze zei dat de kroon naar de echte prins ging. Ze kregen zo'n ruzie dat de oudste (buitenechtelijke) zoon zijn vader vermoordde. Hij moest vluchten en verbleef oa in kloosters. Hij besloot toen dat hij een paleis boven op de rots zou bouwen zodat zijn broer hem niet kon vermoorden.
Na 7 jaar pleegde hij zelfmoord!!
We rijden op de (2 baans ) A9 met een snelheid van gemiddeld 40 km p/uur. Wij komen langs bergen waarvan sommige toppen in de wolken zijn. We zien ook boomhutten langs de weg. De mensen slapen daar voor hun veiligheid omdat de olifanten in de nachten ongeveer 5 tot 10 km lopen om te eten en te drinken. Ze slapen maar 2 uur op de dag en kunnen 20 à 25 km hard rennen.
De luchtvochtigheid is vandaag 85% en er is weinig wind. Erg warm en drukkend en dan straks nog 200 meter de rots op!!!
Rond 11 uur zijn we dan bij de leeuwenrots. We stappen voor de poort uit en zien al meteen het krokodillengebied. Er schijnen nog krokodillen in te zijn maar we hebben ze niet gezien. Er komen zeker 10 jonge mannen op ons af die ons overal mee willen helpen. Daar zijn we vantevoren voor gewaarschuwd. Geen hulp accepteren want de rekening krijg je na afloop. Ze proberen zo wat geld te verdienen, maar wat zijn ze opdringerig. Ze pakken zelfs je arm vast en als je je arm terug trekt en "no no" zegt kijken ze boos maar ze hebben allemaal een bord voor hun kop want ze blijven ons achtervolgen en lastig vallen tot bijna het eerste plateau, dat ongeveer op de helft ligt. Al eerder hebben 2 van ons afgehaakt. Everdine heeft heel erg hoogtevrees en durfde absoluut niet verder toen we over een brug liepen boven de afgrond. Marga is bij haar gebleven omdat ze het toch wel erg zwaar vond. Na de hangbrug gingen we langs een wenteltrap omhoog waar we in een rots fresco's vd de koning konden bewonderen. Ze zijn verrassend mooi gebleven.
Na de fresco's weer terug via een andere wenteltrap langs de spiegelmuur. Mooie muur maar en spiegel was het niet. Nog enkele trappen beklommen tot het leeuwenplateau. De gids bleef daar achter en ik kon mijn tas met drinkwater bij hem achterlaten gelukkig. Het was zo broeierig en het water werd steeds zwaarder. Gerard ging ook mee naar boven ondanks zijn hoogtevrees, maar het waren trappen met leuningen. Boven hadden we echt een prachtig uitzicht. Midden in het oerwoud zag je in de verte een enorme boeda en een stupa uitsteken.
Ook daar boven had de koning basins met water laten maken. Heel veel foto's gemaakt (natuurlijk) voor we de afdaling begonnen. Dit is voor Gerard lastiger maar met 2 handen aan de leuningen ging het voetje voor voetje, een hele file mensen achter hem. Op het leeuwenplateau applaudiseerden ze voor hem.
Nadat iedereen weer terug was verder naar beneden. Beetje lastig want er zijn geen leuningen en de treden af en toe weggezakt. Daar stonden ons andere lastige mensen op te wachten. Mensen die ons van alles wilden verkopen.
Overal op het terrein maar ook daarbuiten zag je termieten-hopen. Helemaal om of tegen een boom en soms behoorlijk hoog. Na ongeveer 2 1/2 uur waren we bij de bus terug en zijn we gaan lunchen. Daar heb ik nog even geprobeerd Rafael te bellen maar die was helaas naar de opvang, wat hij overigens heel erg leuk vindt en het is goed voor zijn taal.
Na de lunch (14.30) richting Polonnaruwa., weinig kilometers maar ongeveer 2 uur rijden. Onderweg zijn we nog bij een Batikfabriek gestopt. We kregen een demonstratie hoe het gemaakt werd en konden daarna wat kopen, van zakdoekjes tot hele broekpakken. Het was wel mooi maar zoiets draag je nooit dus we hebben niets gekocht.
We reden ook langs een hele mooie boeda langs de weg en stopten daar om foto's te maken.
Half vijf reden we Polonnaruwa binnen. We sloegen een zandweggetje in en kwamen langs een heel groot stuwmeer van 985 ha, 12 km lang en 15 meter diep. Aan dat stuwmeer lag ons hotel Village. Het waren blokken van 4 kamers, net huisjes. Na de luxe van gisteren was dit wel een tegenvaller. Matrassen met veren, overal schimmel in de badkamer, geen koelkast (gelukkig wel airco) en het was simpel en smerig. Beddegoed was wel schoon gelukkig.
Na het eten hebben we nog met een paar anderen nagepraat en Gerard heeft weer een biertje genomen om op Rafael te proosten. Was erg gezellig.
-
18 Maart 2014 - 11:18
Ans En JP:
Weer heerlijk genoten van je verhaal en jullie foto,s !!!!
Je had mij echt niet mee omhoog gekregen pfffffffff !!!!!
Knap hoor van swaatje dat hij dat wel deed !!
Genieten maar !!
Liefs en dikke knuffel Ans en JP -
18 Maart 2014 - 12:10
Abel Enjonneke:
foto,s zyn mooi we zien dat jullie genieten fyne vakantie
groetjes van ons -
18 Maart 2014 - 20:00
Tasha:
Goed bezig met oefenen voor de "zevenheuvelen"??! :) Wel voorzichtig hoor , kiss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
