Zaterdag 22 maart theefabriek

Zaterdag 22 maart Nuwaraeliya
Voordat we one bus instappen bezoeken we een houtsnijwerk fabriek. Prachtig houtsnijwerk, vooral de boeda's en de olifanten spraken mij erg aan. We hebben ook een kleine boeda van ebbehout gekocht.
Om half 10 vertrekken we richting Nuwaraeliya. Het is alweer een heilige dag. Iedere dag stopt onze bus even bij een tempel waar een donatie in een bus wordt gegooid zodat wij een veilige reis zullen hebben. De busboy rent er dan heen, stopt het geld erin en rent weer achter de bus aan die langzaam doorrijdt en springt erin. Het is hier iedere dinsdag, woensdag, donderdag en zaterdag heilige dag.
Er zijn in Srilanka 12 universiteiten en tot hun 18e wordt alles betaald door de staat. Daarna gaan veel leerlingen zich in het buitenland specialiseren zoals ook Manju heeft gedaan.
Je hebt hier theeplantages van 800 tot 1200 hectare. Als de theekstekjes worden geplant kan men pas na 6 jaar oogsten en gaat dan nog ongeveer 35 jaar mee. In Srilanka plukken ze de bovenste 4 blaadjes en dat wordt gedaan door de "theetamils" zoals ze genoemd worden. Deze zijn erg arm en werken 6 dagen per week. Ze moeten minimaal 20 kg thee per dag plukken. Ze wonen in krotjes zonder meubels en eten 3 x per dag alleen roto met een beetje sambal. Hun tanden poetsen ze met houtskool en pruimen de hele dag. Verder doen ze iedere dag dezelfde kleren aan en stinken een uur in de wind. Het weinige geld dat ze verdienen sparen ze op om er sieraden van te kopen. Dat is hun investering. Door groente te kweken in hun tuintje hebben ze nog wat extra inkomsten. De groenten en fruit verkopen ze aan de weg in stalletjes.
De geplukte thee gaat naar de theefabriek. Onderweg rijden we weer over de langste rivier van Srilanka, 377 km over de A5. Om 11.10 stoppen we bij de theefabriek en krijgen te zien hoe de thee verwerkt wordt. Eerst gaan de bladeren op een soort band waar ze voor 50% gedroogd worden. Dat duurt ongeveer 12 uur. Daarna worden de blaadjes een kwartier lang gemalen. Dat is een vieze stinkende drap. Weer 20 minuten drogen. Als dat gebeurd is gaat het in de sorteermachine. De te grote blaadjes worden nogmaals gemalen. Na het sorteren op grootte wordt wordt de thee 1 1/2 uur gefermenteerd. Dit om de juiste kleur te verkrijgen. Groene thee is het best omdat deze balans brengt in je lichaam, oranje thee is het lekkerst. De beroemde Ceylon thee komt hier vandaan, maar overal in de wereld worden er smaakjes aan toegevoegd. De srilankezen drinken de thee puur. Na afloop krijgen we een kopje thee aangeboden.
We rijden verder naar de waterval waar we lunchen. Het was een mooi uitzicht en verschillende van ons zijn naar beneden gelopen. Een hachelijke aangelegenheid voor mensen met hoogtevrees, maar ik moet zeggen dat ik het op de rotsen best eng vond. Gerard is ook meegeweest en hij heeft zijn beruchte pose weer aangenomen voor de waterval. De klim terug was bijna dodelijk. Verschrikkelijk hoog en dat met die hitte. Het laatste stuk heeft Gerard me zowat omhoog moeten trekken. Ik was echt helemaal buiten adem, maar ja, dat komt door de sigaretten denk ik. Bovenop gaf Gerard een oude man die een bosje verlepte bloemen probeerde te verkopen geld en de man was zo gelukkig!
Om 14.10 reden we weer verder. Berg op en berg af. Allemaal haarspeldbochten en het hield maar niet op. Ik voelde me echt naar worden en deed mijn ogen dicht. Heb een paar keer even geslapen.
Langs de hele route vandaag hebben we theeplantages gezien en ook groente-en rijstplateaus. Schitterend. Manju heeft onderweg op Nanga oftewel jackfruit getrakteerd. Ook heerlijk. De tropische vruchten zijn zo lekker. Bij bijna elke maaltijd hebben we papaya, watermeloen en ananas gegeten. We hebben ervan genoten.
In Nuwaraeliya is te de invloed uit de engelse periode heel duidelijk te zien. Huizen, parken, meren, golfbaan, cricket, renbanen. Naast gigantische villa's zie je krotten van de tamilpuksters.
Wij rijden er alleen doorheen en gaan helaas weer haarspeldbochten nemen. Om 17.00 uur komen we aan in het centrum Bandarawela. Dat ligt 2550 meter boven de zeespiegel en 's avonds kan het hier koud worden.
De srilankezen hebben met hun nieuwjaar 2 weken vrij en komen hier in deze streek vakantie vieren.
Ons hotel ligt in het centrum en is een engels hotel uit 1893. Bijna alles is audenthiek. Hoge plafonds, ijzeren bedden, badkuip op pootjes, ouderwetse stopcontacten, schakelaars en kranen en heel ongezellig hard licht, maar het heeft wel een bepaalde sfeer.
Morgen vroeg op, 165 km rijden en onderweg nog een wild safari.