Zaterdag 15 maart Anuradhapura

Zaterdag 15 maart
Half 9 vertrokken we na een goed ontbijt (behalve de slappe koffie met drap) op weg naar het noorden richting de streek vd tamil tijgers. In Nicombo hebben de hollanders ook gezeten van 1650-1795, bekend door de kanalen die ze gemaakt hebben en de handel, vooral kaneel die ze uit India meenamen. Langs en zelfs op de weg waren overal kraampjes met brood, fruit, vis en nog veel meer. We rijden ongeveer 50 km per uur. Bussen en vrachtwagens mogen hier nergens harder dan 50 rijden.
Auto's 60 km.
We gaan naar Anuradhapura, kloosterstad van de monniken.Vanmiddag Mihinkale, bakermat vd boedisten. Srilankezen doen alles vlgs de horoscoop en karma.
Boedisme is geen religie maar een leefwijze. Alles mag, niets moet, maar je moet wel verantwoording afleggen.
Oliefanten zijn heilig in Srilanka en het wemelt hier vd tuktuk's.
We gaan in Migombo een markt op met fruit en veel vis. Aangezien de mensen geen koelkast hebben wordt alle vis die overblijft gezouten en gedroogd op het strand in de hete zon. Ze keren de vis regelmatig en na 5 dagen heb je stokvis. Er kan maar 5 maanden gevist worden vanwege de sterke stroming.
Onderweg nog een mooie kleurrijke hindoetempel gezien.
Na de tsunami waren er heel veel weeskinderen (12000) en we zagen een paar gebouwen waar ze in opgevangen zijn gebouwd door Don Bosco.
7 % vd bevolking is moslim en kwam 350 jaar geleden in Srilanka door de arabieren, 69% boedist, 18% tamil (hindoe) en een handjevol katholiek. Vroeger was er een brug van 48 km tussen India en Srilanka (Ceylon). Ze leven vooral vh toerisme, export van thee, textiel kruiden en edelstenen. Ze importeren benzine
Om 11 uur waren we in Chilaw waar het verkeer een beetje chaotisch is. Koeien en honden lopen er ook nog eens gewoon tussendoor.
Om 12 uur hadden we een sanitaire stop met koffie, fruit en frisdrank in een Resort in Putalam. De foto's spreken voor zich. Vreselijk! Maar de koffie was te drinken.
Half één vertrek richting Anuradhapura. Dat was nog 2 uur rijden met 30 km per uur Gerard had een reis uitgezocht met weinig kilometers niet wetende dat ze zo langzaam daar reden!!! De weg was slecht omdat de tamils deze vernietigd hadden. Er stonden veel lege huizen langs de weg omdat de mensen gevlucht waren en niet meer teruggekeerd zijn.
De mensen op het platteland hebben heel veel kinderen, stuk of 12, en de armoede is groot Het gebeurt iedere dag dat 1-3 kinderen gewoon op straat worden achtergelaten of bij een ziekenhuis. De regering probeert nu de vrouwen aan de pil te krijgen of sterilisatie.
Om 14.05 aankomst in Anuradhapura waar we lunch kregen, uitstekend buffet. Half 4 richting de tempel van Mihintale. We rijden via de vroeger gevaarlijke weg naar Jaffna (tamils). Jaffna zelf is nog niet veilig dus worden toeristen daar niet heen gebracht. Onderweg allemaal teakplantages gezien.
Bij de tempel zijn we helemaal naar boven geklommen waar apen overal keken of ze ons iets afhandig konden maken. Boven moesten we schoenen uit en petten af. Je kon daar op 3 plekken nog hoger klimmen.
Eén was een Boeda op een rots, eentje was een stupa en de 3e een moeilijke klim met een fantastisch uitzicht. Gerard heeft deze gekozen maar ik de makkelijkste vanwege mijn voet, de stupa. Van bovenaf zag ik dat Gerard zich met 2 handen aan de leuning vasthield en voetje voor voetje weer naar beneden ging. Halverwege kon hij niet verder.
Ik heb een liggende boeda bij de stoepa gezien en mooie deuren en bloemen.
Tegen 6 uur vertrok de bus weer om ons bij het hotel af te zetten, hotel Heritage, waar we bij binnenkomst een lotus bloem kregen. Zeer luxe hotel met een mooi zwembad en mooie tuin, alleen internet valt steeds weg..
Het eten was ook fantastisch. Morgen om half 9 weer in de bus en 's middags vrij.